یک سری تحقیقات انجام شده نشان میدهد که فناوری،یک تأثیر منفی و بد بر جسم و ذهن کودکان امروزه میگذارد. تلفنها و دشتگاه های هوشمند، ما را به زامبیهای معتاد ِتکنولوژی تبدیل کرده است، با توجه به دنیای اطراف خودمان این اثرات را بر روی بزرگسالان هم آشکار میکند، و حتی ابن اثرات در کودکان نیز بیشتر مشاهده میشود.
دکتر ژان تویینگ دکتر مخصوص کودکان، و نویسنده کتاب iGen که در این کتاب در مورد تاثیر فناوری و امواج به خصوص گوشیها و دستگاه های هوشمند در رشد کودکان و نوزادان است و این سؤال را مطرح کرده است که:
که چرا کودکان و نوزادان امروزه با وجود این همه ارتباطاتِ قوی با سرکشی بیشتر و خوشحالی کمتر رشد میکنند؟ و در کل برای بزرگ شدن آماده نیستن؟
مقاله اخیر که در مورد رسانههای اجتماعی برجسته و همچنین یک حمله ناگهانی در شرکت فیس بوک توسط یکی از مدیران سابق شرکت بود. در این مقاله ، تمرکز خود را بر نوع دیگری از فناوری، که انسان ها به آن وابسته است تغییر میدهیم مثل دستگاه های هوشمند مانند موبایل. بعضی از محققان معتقدند که انسانها بیشازاندازه به این دستگاه ها وابسته شده اند، و به یک معتاد تبدیلشدهایم؛ در مورد این موضوع استیون هیلتون در روزنامه فاکس نیوز نوشته است:
این دستگاه هوشمند مانند موبایل است که بهطور همه گیر در همهجای دنیا، مسئول یکی از غمانگیزترین و دردناک ترین مناظر عصر مدرن را به وجود آورده است، فکر کنید که یک خانواده در خانه کنار هم نشستهاند، ولی فکرشان کاملاً جدا از یکدیگر و جمع است، و سرگرمِ گوشی هوشمند خود هستند .
دکتر تویینگ که بک محقق است معتقد است که استفاده زیاد از گوشیهای هوشمند یک تأثیر منفی عمیقی در زمان کودکی دارد. شما شاید هیلی با این صحنه مواجه شده باشید که مردان، زنان و همچنین بچههایی که بیسروصدا بک گوشته نشسته و فقط به گوشیهای هوشمند که در دست دارند نگاه میکنند.
بعضی اوقات حتی هنگام پیادهروی در پیادهروها، باید سرفهکنیم تا یک فردی که سرش مشغول گوشی هسا و از روبرو میآید بیدار شود و هواسش را جمع کند تا ما به هم برخورد نکنیم. می توان از ایده حمل یک زنگوله روی دوچرخه برای هشدار دادن به حضور خود استفاده کرد.
اصلا برای لحظهای تصور کنید که هیچیک از افراد گفته شده در بالا به دلیل درگیر بودن با گوشیهای خود، کشته نمیشوند. ولی خطرات استفاده بیش از پیش از گوشیهای هوشمند بر روی زندگی آنها تأثیر بدی میگذارد و همچنین برای کسانی که در اطراف آن افراد هستند، عذاب آور و زیانآور است.
به خاطر رشد سریع تکنولوژی، نگرانیهای زیادی در جامعه بهسرعت ایجاد شده است. فقط داشتن یک گوشی هوشمند برای فرد کافی است تا توانایی آن را محدود کند تا دیگر بهطور کامل بر روی یک کار با حرفه تمرکز نداشته باشد. این مشکل ممکن است حتی IQ فرد را پایین بیاورد .
یک مطالعه اخیر منتشر شده نشان داد که فقط حضور گوشیهای هوشمند حتی وقتی که دستگاه خاموش است،می تواند ظرفیت شناختی فرد را خدشهدار میکند. این مقاله، اظهار میکند که:
فقط حضور گوشیهای هوشمند خود ممکن است منابع شناختی محدود را اشغال کند، و درنتیجه وقت کمتری برای کارهای دیگر وجود دارد و این امر موجب کاهش عملکرد شناختی میشود.
دکتر هیلتون می گوید، با توجه به اینکه مشکل استفاده بیش از حد از گوشیها بهعنوان یک مسئله اعتیادآور و درآخر بدتر از تنباکو، بعضی گزینههایی را برای جلوگیری از این بحران را ارائه داده است. که در ادامه آنخا را بررسی می کنیم :
یک سری نکات برای بهبود این وضعیت
از آنجایی که وضعیت امروزه به گونه ای شده است که دیگر نمی توان به طور کامل گوشی ها را از بچه ها و نوجوانان دور کرد و گرفت ، بهتر است با فرهنگ سازی برای فرزندان در خانواده ها این قضیه را کنترل کرد و به نوعی آن ها را نجات داد.
- تلاش کنید که متوجه این موضوع باشند که گوشی ها فقط مخصوص برقرار تماس تلفنی و مکالمه است و باید برای کار های دیگر از لپ تاپ با کامپیوتر خود استفاده کنند ، مثلا نرم افزار تلگرام را روی کامپیوتر و با لپ تاپ نصب و فعال کنید. فکر می کنید در این حالت چه اتفاقی می افتد ؟ نکته اول اینکه بچه شما اشتراک تلگرام دارد و دیگر احساس کمبود در بین هم سن و سالهایش نمیکند و نکته مثبت دوم هم این است که دیگر فرزند شما در بیرون از حانه و وسط خیابان و شهر سرگرم چک کردن پیام های دریافتی تلگرام با اینستاگرامش نیست و می تواند از اطراف خود و در جمع لذت ببرد. مطمئنا می دانید که این کار خیلی فواید زیاد دیگری دارد و مثال زدن های بیشتر را به عهده ی خودتان می گذاریم.
استفاده از مالیات برای تلفن های هوشمند
اگرچه از اسم ظاهرا سخت گیرانه است، ولی این ممکن است بهترین و سریعترین راه برای والدین باشد که نه فقط از گوشیها خود سوءاستفاده نکنند، بلکه از بچه های خود نیز مراقبت کنند. پول و درآمد حاصل از این موضوع به برنامههای بهداشت روانی در جامعه هزینه میشود که صرف برنامههایی برای آگاهیرسانی و غیره شوذ.
محدود کردن استفاده از تلفنهای هوشمند در فضاهای عمومی
این قانون ممکن است به صرفه جویی در زندگی و سلامت افراد کمک زیادی کند، چون آنها دیگر، با حواس پرتی در تقاطعها و پیاده رو ها توسط رانندگان و یا دوچرخهسواران صدمه نمی بینند.
در کل هدف از این مقاله کنترل مدت زمان استفاده از گوشیهای هوشمند بود که پس از آن نیاز به کنترل در هنگامی است که فرزند شما قصد استفاده از گوشی را دارد و به اینترنت متصل شده است. فقط دقت توجه داشته باشیدکه همه این موارد حتما باید توسط کودک درک شود که این هم وظیفه والدین است که به خوبی این موضوع را برای فرزند خود مطرح کنند.